1 kwietnia 2006 r. minęło dokładnie 115 lat od założenia szkoły typu zawodowego w Nowym Tomyślu. Aż do 1950 r., była jedyną działającą na terenie miasta szkołą o takim właśnie charakterze. Mimo iż jej organizacja i nazewnictwo ulegały w tym okresie ustawicznym modyfikacjom, na co wpływ wywierały niewątpliwie okoliczności i warunki w jakich jej przyszło funkcjonować, nie zmieniła na przestrzeni dziesięcioleci swojego modelu kształcenia, polegającego przede wszystkim na dokształcaniu teoretycznym pracowników młodocianych pobierających praktyczną naukę zawodu w warsztatach rzemieślniczych, zakładach mechanicznych i produkcyjnych oraz sieci handlowo-usługowej.
Zmiany strukturalne szkolnictwa zawodowego, jakie miały miejsce od początku lat 50-tych, a które trwają w zasadzie do dnia dzisiejszego, zaowocowały powstaniem na ziemi nowotomyskiej nowych typów szkół zawodowych, w tym wyodrębnieniem się z nich w latach 60-tych naszej Szkoły, która wówczas nosiła miano Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących. Te pierwsze stały się w przeważającej mierze szkołami kształcącymi uczniów w określonych branżach. Młodzież pobierała w nich naukę zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej w warsztatach szkolnych. Chlubą Szkoły jest fakt, że to właśnie ona, nie uzurpując sobie prawa wyłączności, przejęła spuściznę, tradycje, zasady i model kształcenia młodzieży przyjęty przez nowotomyskie szkolnictwo zawodowe już w XIX w., i który to model realizowano w Polsce niepodległej. Jego kontynuacja po dziś dzień świadczy o jego elementach uniwersalnych, zaletach i praktyczności. Korzenie naszej Szkoły, sięgające drugiej połowy XIX stulecia, przez lata mocno zrosły się z miastem, a jej historia jest odzwierciedleniem życia gospodarczego nie tylko rejonu dzisiejszej gminy, ale również powiatu.
Transformacja systemu politycznego, gospodarczego i społecznego lat dziewięćdziesiątych wprowadziła istotne zmiany także w oświacie.
W tym też okresie czasu nastąpił szybki wzrost liczby uczniów Szkoły, podyktowany m. in. wyżem demograficznym. Stworzyło to możliwość organizowania większej ilości klas branżowych o jednakowych specjalizacjach. Systematycznie rosnąca liczba absolwentów, dążących do zdobycia średniego wykształcenia, umożliwiła w 1996 r. otwarcie przy Zasadniczej Szkole Zawodowej Technikum Odzieżowego dla Dorosłych zaoczne). W wyniku zaistniałej sytuacji dyrektor szkoły, mgr Elżbieta Helwing, wystąpiła z pismem do Kuratora Oświaty w Poznaniu wnioskując o zmianę nazwy Szkoły na Zespół Szkół Zawodowych (ZSZ), co też się stało w dniu 21 grudnia 1998 r. (w jego skład weszły Zasadnicza Szkoła Zawodowa z filią w Lwówku oraz Technikum Odzieżowe dla Dorosłych).
W następnym roku otwarto kolejny typ szkoły Liceum Handlowe dla Dorosłych zaoczne). Do szkoły tej, jak i do Technikum Odzieżowego dla Dorosłych, uczęszczają słuchacze, którzy w większości uzyskali wykształcenie zasadnicze w naszej Szkole. W 2000 r., w ramach innowacji pedagogicznych, utworzono przy ZSZ czteroletnie Liceum Zawodowe. Nowo powstałe typy szkół dają wyraźne świadectwo prężności Szkoły, jej przystosowania do zapotrzebowania okolicznego rynku pracy i potrzeb edukacyjnych młodzieży.
W Zasadniczej Szkole Zawodowej występuje ogromny wachlarz zawodów. Stąd też, obok klas jednobranżowych, funkcjonują klasy dwubranżowe, mieszane branżowe, zawodowe i wielozawodowe, do których uczęszcza młodzież kształcąca się w różnych specjalnościach. Do najliczniejszych grup zawodowych w klasach branżowych zaliczyć należy sprzedawców, stolarzy, kucharzy, mechaników pojazdów samochodowych i piekarzy, natomiast do grup zawodowych w klasach wielozawodowych monterów instalacji i urządzeń sanitarnych, ślusarzy, mechatroników, rzeźników wędliniarzy, blacharzy samochodowych. W przypadku tych pierwszych, uczniowie zdobywają w Szkole wiedzę w zakresie przedmiotów ogólnokształcących, jak i zawodowych, natomiast uczniowie grup wielozawodowych muszą te ostatnie zaliczyć na kursach organizowanych w tym celu przez ośrodki kształcenia zawodowego. Zajęcia dydaktyczne dla młodzieży uczęszczającej do Zasadniczej Szkoły Zawodowej odbywają się w całym cyklu kształcenia systemem zmianowym w jednym tygodniu zajęcia lekcyjne, w drugim praktyka zawodowa. W Liceum Profilowanym występują następujące profile: ekonomiczno-administracyjny, usługowo-gospodarczy, transportowo-spedycyjny.
Jak już wspomniano na początku, chlubą Szkoły jest przejęcie przez nią właśnie, sięgających XIX stulecia, tradycji szkolnictwa zawodowego ziemi nowotomyskiej. Wydawać więc by się mogło, że jest placówką „staroświecką”. Nic zdradliwszego! O jej rozwoju i dostosowywaniu się do zmieniającej się rzeczywistości, w tym zmian zachodzących w polskiej oświacie, świadczy chociażby liczba typów szkół przy niej funkcjonujących, które kształcą młodzież w różnych kierunkach edukacyjnych. Wychodzi też ona naprzeciw obecnej reformie oświatowej, otwierając swoje progi dla ponadgimnazjalnych liceów profilowanych, dwuletniego Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego dla Młodzieży i Dorosłych oraz Technikum Uzupełniającego dla Dorosłych na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
