1.IV.1891 – na terenie Nowego Tomyśla powstaje pierwsza, pruska szkoła typu zawodowego, która przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Dokształcająca. W 1930 r. przyjęła miano Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa. W latach trzydziestych jej siedziba mieściła się w machu ówczesnej Szkoły Powszechnej przy ulicy 3 Stycznia (dzisiejsza Szkoła Podstawowa Nr 2);
1939- 1945 r. – likwidacja polskiego szkolnictwa spowodowana okupacją hitlerowską;
15.IV.1945 r. – reaktywowanie na terenie miasta szkolnictwa zawodowego. Nauka w systemie wieczorowym, podobnie jak przed wojną, odbywała się w budynku Szkoły Podstawowej przy ul. 3 Stycznia;
25.VI.1948 r. – po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej świadectwa ukończenia Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej uroczyście otrzymuje 25 absolwentów;
1950 / 1951 r. – Siedziba Państwowej Średniej Szkoły Zawodowej przeniesiona zostaje do odrębnego budynku szkolnego zlokalizowanego przy ówczesnej ul. Armii Czerwonej 30 (obecnie ul. Piłsudskiego 30 – m. in. dzisiejsza siedziba LOK-u). W gmachu tym mieściła się także nowo powstała Zasadnicza Szkoła Metalowa;
1952 r, – Państwowa Średnia Szkoła Zawodowa zostaje rozwiązana, a dokształcanie pracowników młodocianych zorganizowane zostaje przy szkołach podstawowych;
15.IX.1958 r. – przy Zasadniczej Szkole Metalowej dla pracowników młodocianych otwarto klasy dokształcania zawodowego;
1959 r. – powstają dwie szkoły typu zawodowego; Zasadnicza Szkoła Zawodowa (w miejsce Zasadniczej Szkoły Metalowej) oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących;
1964 / 1965 r. – w wyniku zmian kadrowych przeprowadzonych w systemie zarządzania szkolnictwem zawodowym Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących uzyskuje swego rodzaju samodzielność organizacyjną;
1965 / 1967 r. – siedziba Szkoły zlokalizowana zostaje w nowo wybudowanym obiekcie Szkoły Podstawowej Nr 1 przy ul. Wierzbowej i zostaje wyodrębniona z systemu kształcenia zawodowego w Nowym Tomyślu;
1967 r. – Szkoła pozyskuje własny gmach położony przy Pl. Chopina 14 (dysponuje w tym czasie tylko jego częścią piętrową);
1976 r. – Szkoła przejmuje całość w/w obiektu;
6.X.1976 r. – w jednym z pomieszczeń szkolnych powstaje Izba Pamięci poświęcona głównie martyrologii mieszkańców ziemi nowotomyskiej w okresie II wojny światowej;
1976 r. – Szkoła przemianowana zostaje na Zasadniczą Szkołę Zawodową zawiązuje się Społeczny Komitet Budowy Szkoły;
1987 – 1995 r. – z uwagi na ciasnotę lokalową oraz coraz większą liczbę uczniów izby lekcyjne zlokalizowano m. in. W tzw. „barakach” (dziś już nieistniejących), opuszczonych przez Zakład Wikliniarski przy ul. Ogrodowej, pomieszczeniach starego Domu Kultury przy ul. Witosa oraz salkach parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy przy ul. Piłsudskiego;
1996 r. – rozpoczęcie nauki w budynku po nowotomyskim SKR przy ul. Piłsudskiego
1.IX.1996 r. – przy Szkole powstaje Technikum Odzieżowe dla Dorosłych;
1997 r. – budowa fundamentów pod nowy gmach szkolny na os. Północ;
21.XII.1998 r. – mocą decyzji Kuratora Oświaty w Poznaniu Szkoła przekształcona zostaje w Zespół Szkół Zawodowych;
1.IX.1999 r. – przy Szkole powstaje Liceum Handlowe dla Dorosłych;
1.IX.2000 r. – w ramach innowacji pedagogicznych utworzono dla pracowników młodocianych czteroletnie Liceum Zawodowe;
X.2001 r. – rozpoczęcie rozbudowy Szkoły;
II/III.2002 r. – przeniesienie siedziby Szkoły do nowo wybudowanego obiektu szkolnego położonego na os. Północ 37;
1.IX.2002 r. – decyzją Zarządu Powiatu Nowotomyskiego z dnia 24 maja 2002 r. Szkoła przekształcona zostaje w ZESPÓL SZKÓL NR 3;
1.IX.2004 r. – decyzją Zarządu powiatu Nowotomyskiego z dnia 14 czerwca 2004r. przy Zespole Szkół nr 3 utworzone zostaje Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Młodzieży i Dorosłych oraz Technikum Uzupełniające dla Dorosłych na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej;
27.II.2006 r. – uchwałą Rady powiatu Nowotomyskiego Zespół Szkół nr 3 przekształcony zostaje w Zespół Szkół Zawodowych i Licealnych;
13.III.2006 r. – decyzją Zarządu powiatu nowotomyskiego Zespołowi Szkół Zawodowych i Licealnych nadaje się imię dra Kazimierza Hołogi;
